Nowe fale i kulturowa rewolucja: Kino lat 60. i 70.

Kino lat 60. i 70. to okres, w którym doszło do wielkich zmian w sztuce filmowej. W tym czasie narodziły się nowe fale, czyli ruchy filmowe, które odrzucały konwencje kina klasycznego i eksperymentowały z formą, treścią i estetyką. Nowe fale były odpowiedzią na zmiany społeczne, polityczne i kulturowe, które zachodziły w świecie. Niektóre z nich to:

– Nowa fala francuska (nouvelle vague), która zrywała z tradycją kina jako sztuki narracyjnej i opowiadała historie z perspektywy młodych, buntowniczych i niespokojnych bohaterów. Do najważniejszych przedstawicieli należeli Jean-Luc Godard, François Truffaut, Claude Chabrol i Eric Rohmer. Niektóre z ich najważniejszych filmów to: “Do utraty tchu” (1960), “400 batów” (1959), “Piękna Serge” (1958) i “Kolekcjonerka” (1967).

– Nowe kino niemieckie (Neuer Deutscher Film), które krytykowało społeczeństwo powojennej Niemiec Zachodnich i poruszało tematy takie jak faszyzm, terroryzm, alienacja i historia. Do najważniejszych przedstawicieli należeli Rainer Werner Fassbinder, Werner Herzog, Wim Wenders i Volker Schlöndorff. Niektóre z ich najważniejszych filmów to: “Lola” (1981), “Aguirre, gniew boży” (1972), “Niebo nad Berlinem” (1987) i “Bękart wojny” (1979).

– Nowe Hollywood (New Hollywood), które odrzuciło schematy kina komercyjnego i stworzyło filmy o silnym charakterze autorskim, często kontrowersyjne i prowokacyjne. Do najważniejszych przedstawicieli należeli Francis Ford Coppola, Martin Scorsese, Steven Spielberg, George Lucas i Woody Allen. Niektóre z ich najważniejszych filmów to: “Ojciec chrzestny” (1972), “Taksówkarz” (1976), “Szczęki” (1975), “Gwiezdne wojny” (1977) i “Annie Hall” (1977).

Nowe fale i kulturowa rewolucja wpłynęły na rozwój kina na całym świecie i do dziś stanowią inspirację dla wielu twórców. Kino lat 60. i 70. to kino odważne, innowacyjne i niepowtarzalne.